Pudełko MATEMATYCZNY SZTOS

Witajcie moi mili! Dzisiaj mam dla Was prawdziwy sztos! Matematyczny sztos, bo to pudełko dla Pani od matematyki, a jak wiadomo te akurat Panie (ściślej mówiąc umysły konkretnie ukierunkowane), trudno jest wyczuć, przewidzieć i zadowolić. Matematyka to królowa nauk i królewskiego traktowania wymaga! Panią od matematyki jednak postarałam się zadowolić nieco prościej – pudełeczkiem ze słodkościami. Chcecie poznać kulisy przygotowania? Nie są one jakieś nadzwyczaj tajemne, ale za to dość ciekawe. Zapraszam do oglądania i lektury.

Do tego projektu wykorzystałam cztery arkusze papierów scrapbookingowych, z trzema różnymi wzorami, z kolekcji Breeze of Dreams:

Tradycyjnie pracowałam na podstawowych narzędziach:

Na bazę, użyłam tekturę 2 mm w poniższej formie:

W pierwszej kolejności wycięłam w jednej ze ścianek bazy dziurę według wymiarów okienka z elementów do wycięcia dodanych do kolekcji Breeze of Dreams. Zatem wcześniej musiałam także je wyciąć.

Potem docięłam brązowy papier na całe pudełko i obszyłam poszczególne jego elementy na maszynie i posklejałam z bazą osiągając poniższy efekt.

Robiąc próbę przyłożenia okienka, zdecydowałam, że jego górną część, która wystawała ponad wieczko i którą planowałam zawinąć… po prostu wytnę!

W następnej kolejności naniosłam delikatnie przy pomocy gąbki, na wszystkie krawędzie, białą farbę akrylową uzyskując świetny efekt postarzenia. Teraz całość uzupełniłam kawałkami papierów z wzorami macerując delikatnie ich brzegi. Kolejna czynność to zrobienie firanek i wklejenie ich pomiędzy okienko i oklejoną bazę. Dopiero na tym etapie mogłam docelowo wkleić samo okienko. Sporo z tym było zamieszania, ale efekt końcowy wyszedł na prawdę fajny… a to wciąż nie koniec!

Teraz musiałam wykleić środek.

A kolejne zadanie zakładało zrobienie okienka od wewnątrz tak, by dało się wymieniać swobodnie zdjęcia. Zrobiłam to w ten sposób:

Kolejne zadanie, to wyklejenie wewnętrznej strony wieczka, które zrealizowałam tak:

Wygląda na to, że lubię otwierać wszelakie okienka… chm… to dobrze? Dobrze! Bo czemu nie?

No i ostatnią, ale bardzo żmudną pracą było zaplanowanie i zrealizowanie własnoręcznie, bez pomocy wykrojników, papierowych kwiatów. Do dzisiaj nie wiem jak, ale udało mi się uzyskać oczekiwany ich kolor! W ruch poszły tu wszelakiej maści tusze, lakiery i farby akrylowe.

Jak Wam się podoba efekt końcowy? Mnie się to pudełko kojarzy z wiśniami w czekoladzie i właśnie takie sukierasy powinno się do niego załadować w prezencie… 🙂

Jestem meeega zadowolona z efektu końcowego i z nieukrywanym żalem oddawałam je na drogę jego przeznaczenia… oby nauczycielka matematyki, która została nim obdarowana, była nim równie mocno zachwycona jak ja!

Autorka wpisu: